اثر افزودن عصاره آویشن شیرازی و مریم گلی در جیره بر عملکرد جوجه های گوشتی و تیتر آنتی بادی

در این پژوهش اثر عصاره چند گیاه دارویی (مریم گلی و آویشن) بر عملکرد رشد و تیتر آنتی بادی جوجه های گوشتی بررسی شد. بدین منظور از تیمارهای زیر استفاده شده که عبارتند از: شاهد منفی (جیره پایه)؛ شاهد مثبت (جیره پایه + ویرجینامایسین mg/kg 200)؛ جیره پایه + 15/0 درصد عصاره مریم گلی؛ جیره پایه+ 3/0 درصد عصاره مریم گلی؛ جیره پایه+ 15/0 درصد عصاره آویشن و جیره پایه+ 3/0 درصد عصاره آویشن. در این پژوهش 250 جوجه یک روزه سویه کاب 500 به مدت یک هفته بر روی بستر پرورش یافت که از این میان 144 قطعه جوجه گوشتی به طور تصادفی به 6 تیمار غذایی اختصاص داده شدند. هر تیمار دارای 4 تکرار و در هر تکرار 6 قطعه جوجه قرار داده شد و میانگین وزنی هر تکرار همانند بود. وزن کشی جوجه ها و خوراک مصرفی به صورت گروهی در هر تکرار به صورت هفتگی جهت محاسبه ضریب تبدیل خوراک (fcr) انجام گرفت. و در روز 21 و 42 دوره پرورش از دو قطعه جوجه از هر تکرار برای خون گیری جهت بررسی تیتر آنتی بادی بر علیه بیماری نیوکاسل، برونشیت عفونی و گامبرو انتخاب گردید. و در پایان دوره پرورش 1 قطعه جوجه از هر تکرار جهت اندازه گیری قسمت های مختلف لاشه، اندام های درونی و اندام ایمنی کشتار شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که میانگین خوراک مصرفی و افزایش وزن روزانه تیمار های آزمایشی اختلاف معنی داری نداشت (05/0< p)، در صورتی که اختلاف fcr بین تیمارها معنی دار بود (05/0> p). جوجه هایی که از تیمار آنتی بیوتیکی استفاده کرده بودند نسبت به تیمار 3/0% آویشن حدود 10 درصد fcr را بهبود بخشید. همچنین برای درصد قسمت های مختلف لاشه، اندام ایمنی و تیتر آنتی بادی هیچ گونه تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد. درصد جگر در تیمار حاوی آنتی بیوتیک و 15/0 درصد آویشن به ترتیب31% و 34% کمتر از تیمار شاهد منفی بود (05/0> p). طول و وزن قسمت های مختلف روده در بین تیمارها تفاوت معنی داری نداشت. اما از لحاظ درصد میانگین وزن ژژنوم بین تیمارها اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0> p). با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق جایگزینی 15/0% تا 3/0% عصاره مریم گلی و 15/0% عصاره آویشن به جای آنتی بیوتیک در جیره طیور گوشتی توصیه می گردد.